به گزارش گروه اقتصادی قدس آنلاین، یک هدست جدید میتواند ارتباطات را برای افراد مبتلا به ALS و هر کسی که دچار آسیب شده است و ارتباط برایشان دشوار است، متحول سازد. در حقیقت، تحقیق در این زمینه در مسیر چند راه مختلف ادامه دارد.

این پروژه ممکن است خیلی طولانی تر باشد، قبل از اینکه ارتباطات گفتاری در زمان واقعی دوباره برای افرادی که در حال سکوت و یا محدود به استفاده از گزینه های دردناک هستند و توان برقراری ارتباط را به سادگی ندارند ممکن شود.

طبق گفته Arnav Kapur، محقق آزمایشگاه رسانه MIT، دستگاه جدیدش، AlterEgo (تصویر بالا)، در اطراف گردن پیچیده می شود و وقتی ما در مورد حرف زدنمان فکر می کنیم، توسط حرکات میکرو در داخل حنجره و طناب های صوتی تشخیص داده می شود. این دستگاه یک قطعه تجهیزات تلپاتیک یا تفکر خواندنی واقعی نیست، اما زمانی که شما در مورد صحبت کردن فکر می کنید بدون انجام حرکت خاصی می توانید آن را انجام دهید.

در این زمینه، در چندین مرحله، رفتار جدید تکنولوژیکی انجام می شود. دستگاه AlterEgo غیر تهاجمی است، اما ممکن است به همین دلیل محدودیت هایی هم داشته باشد، اگر افراد به اندازه کافی کنترل عضله یا عضلات کافی نداشته باشند، ممکن است AlterEgo قادر به کار نباشد.

محققان در یک پروژه دیگر در ماه گذشته مقاله ای در ماهیت طبیعت منتشر کرده اند، در آن جزئیات سیستم را بیان می کنند که فعالیت مغز را مستقیما به زبان بیان می کند. این نشان دهنده یک رویکرد اساسا متفاوت از AlterEgo در برخی از موارد است، و به عنوان کمترین استفاده از الکترودهای implanted به مغز به عنوان مخالفت به پوشیدن لباس عمل می کند.

با این حال، کار جمعی انجام شده چشمگیر و قابل توجه است. تیم مغز تحریک در طبیعت می نویسد:

در اینجا ما یک رمزگشای عصبی را طراحی کردیم که به صراحت بیانات سینماتیک و صدا را که در فعالیت قشر انسانی متداول است، به کار می برد تا صدای شنیداری را سنتز کند.

شبکه های عصبی مکررا فعالیت های قشر مستقلی را به نمایندگی های جنبش مفصلی رمزگشایی می کنند و سپس این بازنمایی ها را به آکوستیک های گفتاری تبدیل می کنند. در آزمون های واژگان بسته، شنوندگان می توانند به راحتی گفتار را که از فعالیت قشر مغزی تشکیل شده است شناسایی و رونویسی کنند.

تحقیقات تکنولوژیکی که در اینجا انجام می شود، تمرکز خود را بیشتر روی این موضوعات قرار داده است. اما مطمئنا به نظر می رسد که کار این پتانسیل را دارد که به افرادی که با دستگاه های ارتباطی مبتنی بر حرکت آهسته، ردیابی چشم و دستگاه های حرکتی عضلانی مبارزه می کنند، به "صحبت کردن" دوباره کمک کند. رویکردهای معتبرتر میتواند برای مقابله با این مشکل پیدا شود، بیشتر افراد ما قادر به کمک کردن به کسانی هستندَ که از این مشکل رنج میبرند.

انتهای پیام/